Vanilya Tohumu, bu yazımızda değerli okurlarımıza tarihi gelişimiyle çok eski dönemlere dayanan Vanilya tohumuna değineceğiz. Binlerce yıldır doğaya güzelliğin şeklini vermiştir. Bundan dolayıdır ki, vanilya küçücük bir tohum olarak toprağa düştüğünde bereketi, merhameti, şefkati ile sonsuz olan bu bitki toprağın derinliklerinde asırlarca yavaş yavaş büyür ve gelişirler. İlk dönemlerde, kokusu nedeniyle tapınaklarda kötü ruhları uzak tutmak için kullanılırdı. Sonradan Meksika halkı, vanilyayı içeceklerine lezzet vermek için kullanmaya başladılar. Vanilya tohumu gövdeli bir bitki türüdür. Genellikle yaprakları sapsız, oval topludur. Vanilya tohumu ekildikten 3 yıl sonra ilk meyvelerini vermeye başlar. Meyvesi 15-20 cm boyundadır. Kullanılan kısmı ilk önceleri daha yeşilken toplanır ve sırasıyla kuru ve nemli yerlerde ortalama dokuz ay süreyle bırakılarak kurutulur. Bu süre içinde vanilyaların aroma olması için gelişmesi sağlanır. Çünkü vanilya özleri ne kadar beklerse o kadar güzelleşir. Yeterli olgunluğa gelen meyveler hasat yapılarak kurutma aşamasına gelir.

Vanilyanın meyveleri; Sıcak suyun içerisinde bir süre bekletilir ve ardından güneşte kurumaya bırakılır. Kurutulan vanilya buruşur ve koyu bir renk alır. Böylece kokusu keskinleşir. Vanilya tohumunun aromasını alması için bu işlemler yapıldıktan sonra dövülerek toz haline getirilir ve dinlenmeye bırakılır. Kullanım Alanları; Vanilya tohumundan elde edilen çeşitli şuruplar ve tozlar bulunur. Genellikle sütlü tatlılarda, hamur işlerinde, içeceklerde, bisküvilerde ve şekerlemelerde kullanılır. Doğal vanilya uzun, ince ve siyah renkli çubuklar halindedir. Vanilya aromasının en yoğun kullanıldığı alanlar kozmetik sektörüdür. Bu amaçla tat ve koku vermesi için kullanılır. Kokusunun güzelliği sayesinde parfüm yapımında içine vanilya özleri ilave edilerek kullanılır.

Vanilya Tohumunun Yetiştirilmesi; Ormanların içinde doğal bir ortamda kendi kendine yetişen, açık yeşilimsi ve sarı renkli çiçeklere sahip olan, özellikle bazı cins arılar ve kuşlarla tatlandırılan vanilyanın, ekilerek yetiştirilmesi düşüncesini ilk kez 1840 yıllarında Edmond Albius isimli eski bir köle tarafından ortaya çıkıyor. Vanilya bitkisinin tarımsal alanda üretimi ile ilgili ziraisini yapmak için kolay bir yetiştirme metodu bulan Albius kişisine göre Madagaskar adasını seçiyor. Toprak yapısı ve iklimi açısından oldukça geniş olan tarım alanları ile uygun bir ortam olarak görülmüştür. Ancak 1960 yılında Madagaskar bağımsızlığını ilan edince yerli halkı kendi üretim alanlarını oluşturmuşlardır. Bir taraftan da Hint kökenli teknik kişiler afrodizyak özelliğini keşfetmişlerdir. Ayrıca vanilya tohumunu ilaç karışımlarında kullanmışlardır. Ülkemizde vanilya tohumunun ekimi hiçbir makine, kimyasal gübre ya da tarım ilacı kullanılmadan tamamen elle yapılmaktadır. Ancak Ekvatorun her iki tarafında yaklaşık 20 derecelik bir alanda yetiştirilmektedir.